Trądzik grudkowy to bardzo popularna odmiana trądziku pospolitego powstającego najczęściej w okresie dojrzewania na skutek zbyt intensywnej pracy gruczołów łojowych. Charakterystyczne dla trądziku grudki, częściej pojawiają się na twarzy chłopców niż dziewczyn. Jednak trądzik grudkowy to dolegliwość, która nierzadko dotyka dorosłych kobiet, w szczególności przed menstruacją oraz w okresie ciąży.
Trądzik grudkowy u kobiet pojawia się na skutek zmian hormonalnych, które zaburzają właściwą pracę gruczołów łojowych. Ponadto, trądzik grudkowy może wystąpić u każdego, niezależnie od wieku, jako wynik stresu bądź niewłaściwej diety, opartej na zbyt dużej ilości artykułów o wysokim indeksie glikemicznym.
Odmiany trądziku
Dla trądziku grudkowego, charakterystyczne jest pojawianie się na skórze zaskórników oraz grudek, które mogą pozostawiać po sobie blizny. Nadmierna ilość wydzielanego sebum, a także rogowacenie komórek naskórka powodują powstawanie zaskórników. Zaskórniki mogą być otwarte, wówczas przybierają postać czarnych punktów na skórze bądź zamknięte, które mieszczą się pod skórą. W przypadku pojawienia się stanu zapalnego, zaskórniki zamieniają się w grudki, które z kolei przekształcają się w torbiele wypełnione ropą. Trądzik grudkowy zazwyczaj pojawia się na twarzy, jednak może wystąpić także na plecach oraz szyi.
Przy trądziku krostkowym nie pojawiają się zaskórniki, tylko od razu krosty wypełnione ropną wydzieliną, które po całkowitym wyleczeniu zazwyczaj nie pozostawiają blizn.
Z kolei trądzik grudkowo - krostkowy ma charakter mieszany, co oznacza, iż niektóre zmiany mają postać zaskórników, a niektóre od razu są wypełnione ropą.
Sposoby leczenia
Leczenie zmian trądzikowych to bardzo długi i żmudny proces, który może trwać wiele miesięcy, a czasem nawet lat i zawsze musi przebiegać pod okiem specjalisty, czyli dermatologa. W pierwszym etapie leczenia trądziku, najczęściej stosuje się leki takie jak kremy czy maści, które w swym składzie mają np. erytromycynę czy nadtlenek benzoilu i przeznaczone są do stosowania miejscowego. Do ich zadań należy złuszczenie naskórka, odblokowanie porów, a także wyeliminowanie stanu zapalnego.
Jeżeli kremy czy maści nie przynoszą widocznych efektów, wówczas dermatolog wdraża leczenie odpowiednim antybiotykiem, np. tetracykliną czy azytromycyną.
Kolejnym etapem leczenia może być zastosowanie retinoidów, które stanowią pochodne witaminy A. Retinoidy znacznie ograniczają pracę gruczołów łojowych. Terapia retinoidami zawsze odbywa się pod ścisłą kontrolą lekarza i musi być poprzedzona badaniami m. in. poziomu cholesterolu. Retinoidów, nie wolno bowiem stosować u osób, które mają podwyższony poziom cholesterolu oraz problemy z wątrobą. W czasie terapii należy regularnie wykonywać badania prób wątrobowych, nie wolno się opalać, a także, do 4 miesięcy po zakończeniu terapii retinoidami nie wolno zajść w ciążę. Warto zaznaczyć, iż leczenie trądziku retinoidami może wiązać się z wystąpieniem wielu skutków ubocznych, takich jak suchość skóry oraz oczu, zapalenie spojówek, suchość i nadmierne wypadanie włosów, łupież, zaburzenia pracy układu trawiennego, a także pracy wątroby i nerek czy anemia i wahania nastrojów.
Trądzik u kobiet, w przypadku nieskuteczności antybiotykoterapii bądź niemożności zastosowania terapii retinoidami, można leczyć środkami hormonalnymi, np. lekami antykoncepcyjnymi, które przyczyniają się do zaniku gruczołów łojowych.
Zabiegi kosmetyczne
Niezwykle pomocne przy pozbyciu się problemu trądzikowego mogą być wszelkiego rodzaju zabiegi złuszczające, a wśród nich peeling kawitacyjny czy mikrodermabrazja. Efekty mogą przynieść również zabiegi z zastosowaniem kwasów owocowych czy witaminy C, która działa przeciwzapalnie.
Leczenie domowymi sposobami
Najważniejsze w domowej terapii jest nie wyciskanie ropnych krost na skórze oraz dokładne oczyszczanie skóry z łoju oraz martwych komórek naskórka. Zaleca się wykonywanie raz w tygodniu peelingu enzymatycznego, który nie działa drażniąco na skórę. Możemy także wykonywać kąpiele parowe na bazie ziół o właściwościach przeciwzapalnych, takich jak skrzyp polny czy szałwia. W czasie domowej terapii należy stosować kosmetyki, które wykazują działanie przede wszystkim przeciwzapalne oraz przeciwłojotokowe, zawierające w swym składzie, np. kwas salicylowy, glikolowy czy kwas mlekowy, a także siarkę, cynk i nadtlenek benzoilu. Podczas terapii leczenia trądziku należy również stosować zasady zdrowej diety oraz unikać produktów, które potęgują zmiany trądzikowe. Należą do nich, m. in. żywność mocno przetworzona, ostre przyprawy, kakao, cytrusy czy alkohol. Warto zadbać o to, by w diecie znalazły się produkty bogate w witaminę B2 oraz PP. Poleca się również picie herbat ziołowych działających oczyszczająco na organizm, np. herbaty z pokrzywy.