Kim jest pesymista? Pesymistyczne podejście do życia

Pesymizm - pesymistaPesymista to człowiek, który ma tendencję do dostrzegania jedynie negatywnych stron, widzi tylko to, co złe, nieudane, targa nim wiele lęków i niepokojów. Pesymizm to postawa wobec życia i innych ludzi oraz siebie samego, obejmująca negatywne myśli, dotyczące tego, co się wydarzyło, dzieje oraz ma wydarzyć.  Skąd bierze się pesymistyczne podejście do życia, jak zachowuje się pesymista oraz jak i czy należy walczyć z nadmiernym pesymizmem?

Skąd się bierze pesymizm? Kim jest pesymista?

Czy pesymistą trzeba się urodzić? Skąd biorą się osoby o tak negatywnym podejściu do życia?

Pesymizm - jako sposób postrzegania świata - może być nabyty, ale z wieloma cechami rodzimy się i nabywamy niejako tendencję do pesymizmu.

Co może sprawić, że mamy tendencję do pesymistycznego myślenia, jakie cechy i zachowania możemy odziedziczyć lub nabyć?

Przede wszystkim są to:

  • zwiększony poziom neurotyzmu, czyli odczuwanie stałego lęku bez wyraźnej przyczyny, niepokoju, życie w przeświadczeniu, że zaraz stanie się coś złego;
  • mała pewność siebie, która z kolei może prowadzić do wytworzenia się szeregu kompleksów, pogorszenia samooceny i w efekcie: pesymistycznego postrzegania świata;
  • perfekcjonizm, który w zderzeniu z rzeczywistością i ponoszeniem niepowodzeń może sprawić, że zaczniemy wszystko postrzegać w kategorii porażki, osoby o skłonnościach perfekcjonistycznych bardzo szybko się załamują, rezygnują z wysiłku i mogą zacząć myśleć pesymistycznie;
  • szereg negatywnych niekorzystnych wydarzeń, które sprawiają, że zaczynamy myśleć, że już zawsze będziemy ponosić porażki i nic się nam nie uda.

Pesymistami są więc zazwyczaj osoby mało pewne siebie, o niskiej samoocenie, lękliwe, uległe, bardzo często wychowane przez pesymistycznych, nadopiekuńczych rodziców, ale też osoby znerwicowane, niepewne siebie oraz zbyt wymagające.

Pesymistka

Jak zachowuje się pesymista?

Chcesz wiedzieć, po czym poznać pesymistę, jaka osoba może prezentować takie podejście do życia? Pesymista to zwykle człowiek, który:

  • skupia się tylko na negatywnych aspektach życia;
  • bardzo wyolbrzymia porażki i nie potrafi cieszyć się z sukcesów;
  • dominują u niego negatywne emocje: smutek, przygnębienie, żal, lęk itp.;
  • ma tendencję do marudzenia bez wyraźnego powodu;
  • zawsze coś mu się nie udało, coś poszło źle;
  • ciągle czymś się martwi, snuje czarne wizje i ponure scenariusze;
  • zdarza mu się rezygnować z aktywności, ponieważ z góry zakłada niepowodzenie i hamuje innych przed działaniem;
  • brakuje mu chęci i motywacji do działania i zniechęca do działania innych.

Pesymistyczne podejście do życia a zdrowie i kontakty z innymi

Pesymiści to bardzo często ludzi sfrustrowani, zalęknieni, zmęczeni życiem i wypaleni zawodowo. Niewiele rzeczy ich cieszy, są bierni, apatyczni, rzadko się uśmiechają. Ich sposób postrzegania świata może mieć wpływ zarówno na ich zdrowie fizyczne, jak i psychiczne, w tym kontakty z innymi.

Pesymizm a zdrowie fizyczne
Czy pesymistyczne postrzeganie świata może mieć wpływ na nasze zdrowie fizyczne? Czy może powodować choroby? Okazuje się, że tak. Nadmierny pesymizm może hamować nasza aktywność, a zbyt duży poziom lęku i niepokoju powodować problemy ze snem, apetytem, związane z nim tracenie na wadze czy problemy z koncentracją.

Pesymizm a zdrowie emocjonalne, w tym choroby psychiczne
Wiele osób uważa, że pesymiści mają zwiększoną skłonność do zachorowania na rożne choroby psychiczne. Psychologowie potwierdzają te doniesienia. Nie możemy stwierdzić, że każdy pesymista zachoruje na depresję, ale na pewno u osoby o negatywnym podejściu do życia prawdopodobieństwo zdiagnozowania depresji, nerwicy czy innego tego typu zaburzenia jest większe. Nie znaczy to oczywiście, że optymiści nie zapadają na zaburzenia nastroju czy nerwice, po prostu ich temperament skuteczniej broni ich przed negatywnym myśleniem i np. lepiej radzą sobie z doświadczeniem traumy. Pamiętajmy jednak, że depresja czy nerwica mogą mieć też inne podłoże, np. genetyczne, biologiczne.

Pesymizm a kontakty społeczne
Nie oszukujmy się, nie lubimy pesymistów, choć sami nierzadko przyjmujemy taki sposób myślenia. U innych jednak negatywne podejście do życia i czarnowidztwo może drażnić. Pesymiści postrzegani są jako osoby nudne, niezaradne życiowo, marudzące, snujące nieprzyjemne wizje i zniechęcające do działania. Ich towarzystwo nie motywuje, a psuje nastrój i negatywnie wpływa na samoocenę.

Pesymista

Czy masz tendencję do pesymistycznego myślenia?

Chcesz się przekonać, czy czasami myślisz jak pesymista? Przeczytaj pytania, odpowiedz na nie i przekonaj się.

  1. Bywa, że unikam jakiegoś działania - czuję, że nie uda mi się go zrealizować.
  2. Czasem wydaje mi się, że nic nie ma sensu.
  3. Zdarza mi się marudzić i narzekać bez powodu.
  4. Zdarza mi się wyolbrzymiać porażki.
  5. Mam problem z zaakceptowaniem niektórych swoich cech.
  6. Źle reaguję na stres, bardzo silnie go przeżywam i nie potrafię się skupić.
  7. Miewam problemy z opanowaniem negatywnych emocji.
  8. Miewam problemy z asertywnością, w tym odmawianiem innym oraz bronieniem swojego zdania.

Na co najmniej połowę pytań udzieliłaś/eś odpowiedzi "tak"? Masz tendencję do prezentowania postawy pesymistycznej. To dobrze czy źle? Czy pesymizm może być pozytywny czy lepiej z nim walczyć? Odpowiedź poniżej.

Plusy pesymizmu

A może pesymizm ma jakieś plusy, zalety, dobre strony? Okazuje się, że tak. Od pesymistów także możemy się wiele nauczyć. Pesymiści bowiem:

  • to ludzie działający ostrożnie, podchodzący do wielu spraw odpowiedzialnie, rozsądnie i z dystansem;
  • nie działają pochopnie, długo myślą, zanim zaczną działać, co może uchronić ich - paradoksalnie - przed wieloma porażkami,
  • rzadziej podejmują ryzyko, więc i rzadziej mogą coś stracić, np. pieniądze w grze hazardowej.

Warto być pesymistą? Takie podejście do życia może mieć dobre strony, ale stałe przyjmowanie podstawy pesymistycznej na pewno nie jest dla nas korzystne.

Jak walczyć z pesymizmem?

Chcesz wiedzieć, jak walczyć z pesymizmem, jak odzyskać radość życia i nie widzieć wszystkiego jedynie w czarnych barwach? Poniżej 7 ciekawych porad dla zwolenników optymistycznego podejścia do świata.

1. Pokochaj siebie (swoje wady również!)
Pierwszy krok do skutecznej walki z pesymizmem to docenienie samego siebie. Pesymiści to ludzie o niskiej samoocenie, więc w walce z tym podejściem do życia należy skupić się na walce z kompleksami. Wypisz na kartce swoje wady i zalety. Z zalet uczyń swój motywator, a wady staraj się zwalczać lub… zaakceptować. Zastanów się też, czy wypisana cecha to aby na pewno wada. Wiele rodzi się w nas samych. Może to, co uznajesz za wadę nie jest nią wcale w oczach innych ludzi?

2. Otaczaj się optymistami
Jeśli planujesz zwalczyć w sobie pesymistyczne podejście do życia pamiętaj, aby w Twoim otoczeniu było jak najmniej osób, które myślą podobnie. Otaczaj się radosnymi, aktywnymi ludźmi, niech optymiści zarażają Cię swoja energią i chęcią do życia. Otaczając się pesymistami stale będziesz odczuwać negatywne emocje i przejmować ich lęki oraz niepokoje.

3. Pozwól sobie na błędy
Kolejna kwestia do prawo do błędów. Ma je każdy, Ty również! Pozwalaj sobie na porażki, ucz się na nich i doceniaj naukę, jaka z nich płynie. Zwalczaj w sobie perfekcjonizm, popełniaj błędy i stawaj się lepszym człowiekiem.

4. Naucz się przeżywać porażki
Kontynuując poprzednią poradę: zamiast przezywać porażki jak pesymista, zacznij dostrzegać w nich pozytywy. Każde niepowodzenie, jakie spotyka Cię w życiu to cenna lekcja, mająca nauczyć Cię czegoś i wzbogacić w doświadczenie, które może Ci kiedyś bardzo pomóc.

5. Doceniaj małe rzeczy
Kolejna porada dotyczy doceniania małych rzeczy, czy to niewielkich sukcesów czy po prostu przyjemności, na które w natłoku obowiązków nie zwracamy uwagi. Doceniaj kawę wypitą z ukochaną osobą, przyjemną rozmowę z przyjaciółką czy uśmiech, podarowany nam przez nieznajomą osobę. Takie gesty mają wielką moc!

6. Koncentruj się na pozytywach i ciesz się z nich
Podobnie jak w poprzednim przypadku: w walce z pesymizmem skup się na pozytywach, koncentruj się na tym, co dobre. Każdego dnia wieczorem wymień to, co dobrego spotkało Cię w minionym dniu, np. pochwała od szefa, miła niespodzianka od ukochanego, sukces szkolny dziecka. Taki "rachunek" pozwoli Ci zakończyć każdy dzień pozytywnie i optymistycznie nastroi na kolejny.

7. Zauważaj dobro nawet w tym, co złe
I na koniec ćwiczenie jeszcze trudniejsze ale i bardziej skuteczne w walce z pesymistycznym podejściem do życia. Zacznij nie tylko cieszyć się z pozytywów ale i zauważać je nawet w tym, co negatywne. To praktyka, wykorzystująca poprzednio zaproponowane, w tym naukę przeżywania porażek. Zacznij zauważać w niepowodzeniach coś, co może Ci się w życiu przydać. Dla przykładu: nieudana rozmowa o pracę i negatywna odpowiedź ze strony niedoszłego szefa? Nic straconego, widocznie to szansa na lepszą ofertę a może otwarcie własnego biznesu?

Zacznij doceniać siebie i to, co daje Ci życie, a na pewno będziesz się nim cieszyć każdego dnia!

Sandra Pawlak
Dziennikarka, psycholog, blogerka. Ciekawska i analityczna obserwatorka życia.

Komentarze

Marzenna
Kilka chwil spokoju i miarowego oddechu pomoże nam stać się bardziej optymistyczną osobą niż byliśmy dotychczas. Często bagatelizujemy tę prostą i zarazem skuteczną technikę dającą naturalne wyciszenie. Zamknięcie oczu oraz miarowy oddech na którym skupimy całą swoją uwagę, wyciszy nasz umysł a także całe nasze ciało. Mózg produkuje myśli w konkretnej sytuacji. Taką sytuacją jest płytki oddech, który sprawia, że cały nasz organizm staje się niespokojny, w efekcie czego, mózg bombarduje nas pesymistycznymi najczarniejszym i myślami ze wszystkich czarnych.
Kati
Człowiek nie rodzi się ani optymistą ani pesymistą. Człowiek dopiero takim się staje. Bycia optymistą, można się nauczyć! Nie wiemy, co przyniesie jutro. Jakie są Twoje przekonania na temat Ciebie tu i teraz oraz wydarzeń dzisiejszego dnia? Bowiem to, co ewentualnie przyniesie jutro jest zależne właśnie od tych przekonań. Bieżące przekonania, jakie nosimy w sobie w tej właśnie chwili mają wpływ nie tylko na to jak się czujemy ale też wpływają na nasze działanie. Nie zawsze jest stracone. Zamiast o wszystkim co Cię spotkało myśleć w kategoriach straty lepiej zastanowić się co ocalało i co możemy odzyskać. Na pewno coś się znajdzie!